Pozycja polowa "Żory"

Bardzo prawdopodobne, że decyzja o budowie umocnień w rejonie Żor zapadła w ostatniej chwili, przed wybuchem wojny. Wyjaśniałoby to przyczynę, dla której powstał tylko jeden polowy schron piechoty. Wykonano go w wielkim pośpiechu, źle ubito beton i ostatecznie nie zdążono zdjąć ani jednej deski. Niestety, do dziś resztki szalunku zachowały się tylko w jednej strzelnicy. Fortyfikacje w Żorach oraz okolicy miały wzmocnić najsłabszy odcinek obrony, znajdujący się na styku dwóch związków taktycznych - Grupy Operacyjnej "Śląsk" i Grupy Operacyjnej "Bielsko". Ich zadaniem było przede wszystkim opóźnić pochód wroga, umożliwiając tym samym ewakuację garnizonu II dywizjonu 23 pułku artylerii lekkiej.

Schron został wybudowany niecałe 50 metrów od drogi wiodącej z Żor do Knurowa. Zachowany w stosunkowo dobrym stanie, choć warunki atmosferyczne odcisnęły na nim piętno. Jest to schron do ognia dwubocznego, wybudowany na planie trapezu, jednakże podstawa nie jest symetryczna. Wokół schronu zachowały się umocnienia ziemne, trudno jednak ocenić w którym momencie wojny powstały.