Kopu³y bojowe ZO model 36 by³y produkowane przez hutê w Ostrowcu tylko dla Obszaru Warownego "¦l±sk", nie ma bowiem jak dot±d ¿adnych doniesieñ o jej wystêpowaniu w innych rejonach Polski. Do dzi¶ zachowa³y siê trzy pancerze tego typu: 1 w schronie Nr 56 w Kamieniu, Nr 3 i 4 w £agiewnikach. Je¶li wierzyæ niemieckiej dokumentacji zawartej w opracowaniu "Die Polnische Landesbefestigung. Stand vom 15.6.1939" podobna kopu³a znajdowa³a siê w kolejnym, nieistniej±cym dzi¶ schronie w Kamieniu.

Sygnatury zachowanych kopu³ to: 1. ZO 1936 N963 - £agiewniki 2. ZO 1936 N965 - Kamieñ 3. ZO 1936 N967 - £agiewniki Bior±c pod uwagê powy¿sz± numeracjê, jak równie¿ sygnatury innych zachowanych pancerzy, podobnych kopu³ wyprodukowano nie wiêcej ni¿ 5.

W sensie koncepcji konstrukcyjnej, pancerz mie¶ci siê pomiêdzy dwoma pó³kopu³ami z 1936 roku,a mianowicie wcze¶niejsz± ZO mod.36B a pó¼niejsz± (seryjn±) ZO mod.36A. Kopu³a od zewn±trz jest ³udz±co podobna do modelu B, tzn. ma praktycznie identyczne wymiary. Jej 4 strzelnice ckm tak samo zosta³y umieszczone w przedniej po³owie, w efekcie brak mo¿liwo¶ci prowadzenia ognia od zapola. Pancerz nie posiada równie¿ otworów obserwacyjnych. Takie rozwi±zanie, z perspektywy pó³kopu³y jest zrozumia³e, od zapola bowiem pancerz os³aniany jest betonow± ¶cian±. Jednak¿e w przypadku kopu³ jest to zdecydowany mankament. Byæ mo¿e w³a¶nie z tego powodu powsta³o tak ma³o tych pancerzy, zast±pionych, pocz±tkowo prototypowymi kopu³ami z roku 1936, a w koñcu dopracowan± wersj± znan± jako - ZO mod.37.

Od wewn±trz jednak¿e konstrukcja pancerza jest ju¿ jak w pó¼niejszych modelach. Zarzucono charakterystyczne dla pó³kopu³y ZO mod.36B (i niektórych, wcze¶niejszych modeli)rozwi±zanie p³aszcza antyodpryskowego, stanowi±cego jednolit± ca³o¶æ wraz pasem antyodpryskowym przy strzelnicach. W tym przypadku s± to ju¿ odrêbne elementy, nie mniej pas otacza ca³± kopu³ê, nawet w czê¶ci pozbawionej strzelnic. Podobnie jak w pó³kopu³ach ZO mod.36A nie zamontowano p³aszcza (wk³adki)antyodpryskowej pod sufitem. Jednak¿e, czy by³o to podyktowane oszczêdno¶ci±, jak sugeruje J. Sadowski, czy innymi przyczynami, trudno oceniæ.