Grupa bojowa "Biskupice" to tradycyjna dla Pozycji Górno¶l±skiej para schronów: sonderwerk (1 na mapie) i regelbau 116a (2 na mapie). Obiekty zosta³y wybudowane tu¿ nad dawn± granic± RP u nasady tzw. "klina bytomskiego". Takie usytuowania podyktowane by³o zabezpieczeniem najbardziej prawdopodobnego kierunku polskiego ataku czyli z Rudy ¦l±skiej w stronê Tarnowskich Gór. Wszelkie bowiem, polskie koncepcje korekty granicy, zmierza³y do likwidacji owego "klina".

Schron znajduje siê po¶ród mocno zaniedbanych ogródków dzia³kowych, przy g³ównej alejce przechodz±cej od jego czo³a. Obiekt powsta³ w typowej dla schronów ciê¿kich klasie odporno¶ci "nowe B" i nigdy nie zosta³ ukoñczony. W czasie wojny za¶lepiono szyby kopu³ i wykorzystywano jako schron bierny, najprawdopodobniej magazyn amunicji. Obiekt zachowany w stosunkowo dobrym stanie, nieza¶miecony, jednak¿e na pod³odze stale utrzymuje siê kilkunastocentymetrowa warstwa wody. Schron praktycznie niedostêpny, gdy¿ od strony wej¶cia, a¿ po strop zosta³ zasypany ziemi±. Do ¶rodka prowadzi jedynie w±ski pionowy tunel d³ugo¶ci ok. 3 m.

Ciê¿ki schron bojowy, którego g³ównym uzbrojeniem mia³a byæ armata p.panc ustawiona na stanowisku za pancern± tarcz± typu 485P2. Obiekt powsta³ w typowej dla schronów ciê¿kich klasie odporno¶ci "nowe B" i równie¿ nigdy nie zosta³ ukoñczony. Szyb kopu³y od zewn±trz zamurowano, pozostawiaj±c jedynie otwór s³u¿±cy wysuwaniu peryskopu. Zamurowano równie¿ szczelinê monta¿ow± dla tarczy pancernej oraz furtê gara¿u armaty po uprzednim demonta¿u o¶cie¿nic. Obiekt zachowany w dobrym stanie, mimo i¿ utrzymuje siê w nim kilkunastocentymetrowa warstwa wody; nieza¶miecony. Nasypy mocno pozmieniana, poza wej¶ciem g³ównym ca³y zasypany. Schron znajduje siê na terenie prywatnym, tak wiêc zwiedzanie po uzyskaniu zgody w³a¶ciciela.