Grupa bojowa "Biskupice" to tradycyjna dla Pozycji Górnośląskiej para schronów: sonderwerk (1 na mapie) i regelbau 116a (2 na mapie). Obiekty zostały wybudowane tuż nad dawną granicą RP u nasady tzw. "klina bytomskiego". Takie usytuowania podyktowane było zabezpieczeniem najbardziej prawdopodobnego kierunku polskiego ataku czyli z Rudy Śląskiej w stronę Tarnowskich Gór. Wszelkie bowiem, polskie koncepcje korekty granicy, zmierzały do likwidacji owego "klina".

Schron znajduje się pośród mocno zaniedbanych ogródków działkowych, przy głównej alejce przechodzącej od jego czoła. Obiekt powstał w typowej dla schronów ciężkich klasie odporności "nowe B" i nigdy nie został ukończony. W czasie wojny zaślepiono szyby kopuł i wykorzystywano jako schron bierny, najprawdopodobniej magazyn amunicji. Obiekt zachowany w stosunkowo dobrym stanie, niezaśmiecony, jednakże na podłodze stale utrzymuje się kilkunastocentymetrowa warstwa wody. Schron praktycznie niedostępny, gdyż od strony wejścia, aż po strop został zasypany ziemią. Do środka prowadzi jedynie wąski pionowy tunel długości ok. 3 m.

Ciężki schron bojowy, którego głównym uzbrojeniem miała być armata p.panc ustawiona na stanowisku za pancerną tarczą typu 485P2. Obiekt powstał w typowej dla schronów ciężkich klasie odporności "nowe B" i również nigdy nie został ukończony. Szyb kopuły od zewnątrz zamurowano, pozostawiając jedynie otwór służący wysuwaniu peryskopu. Zamurowano również szczelinę montażową dla tarczy pancernej oraz furtę garażu armaty po uprzednim demontażu ościeżnic. Obiekt zachowany w dobrym stanie, mimo iż utrzymuje się w nim kilkunastocentymetrowa warstwa wody; niezaśmiecony. Nasypy mocno pozmieniana, poza wejściem głównym cały zasypany. Schron znajduje się na terenie prywatnym, tak więc zwiedzanie po uzyskaniu zgody właściciela.